Sen Ağlıyorsun

Sen ağlarken dursun Dünya
Kaysın bir yıldız daha meçhule ne çıkar.
Bende bir kağıt bir kalem ve titret ışık lamba
Sen ağlıyorsun, ben bitiyorum, kime ne?

Karışıyor gözyaşların umutsuzluğuna
Bir çare bulamamak mutsuzluğuna
Kahrediyor beni, kahrediyor; inan buna
Sen ağlıyorsun, ben bitiyorum, kime ne?

Gözyaşlarını seyrederken ruhum, gözlerim göremiyor
Döktüğün her gözyaşı kalbimi hançer misali acıtıyor
Geçmiş kırbaçlıyor beni, yarınlar teselli oluyor
Sen ağlıyorsun, ben bitiyorum, kime ne?

Bedenim kilometrelerce uzakta olsada sana
Ruhum hep yanıbaşında, kalbime düşünce bu kara sevda
Beni tanıyanlar tanıdı bir ben daha
Şimdi bir kez daha bakıyorum bir sana bir de bana,
Sen ağlıyorsun, ben bitiyorum, kime ne?